ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ: «ΑΠΟΕΛ... Περισσότερο από Όνειρο!» (βίντεο-φώτος)

«Να παίζετε κάθε παιχνίδι σαν να είναι το τελευταίο σας» μας έλεγαν τόσα χρόνια οι προπονητές μας, είπε ο Αρχηγός του ΑΠΟΕΛ Νεκτάριος Αλεξάνδρου στην αποχαιρετιστήρια ομιλία στο συνεδριακό του «Parimatch - Αρχάγγελος».

Νεκτάριος Αλεξάνδρου:

«Μέρες σαν τη σημερινή είναι δυσκολότερες από τους πλείστους αγώνες που έδωσα στα γήπεδα τόσα χρόνια.
Ο αυριανός αγώνας θα είναι επίσης ένας από τους πιο δύσκολους.
Και επιτέλους θα καταλάβω βαθιά μέσα μου τι πραγματικά εννοούσαν τόσα χρόνια οι προπονητές μου.
«Να παίζετε κάθε παιχνίδι σαν να είναι το τελευταίο σας».
Ε λοιπόν αύριο θα είναι το τελευταίο μου με τα χρώματα της ομάδας για την οποία τσακωνόμουν με τους συμμαθητές μου στο σχολείο, αγνά και παθιασμένα γιατί απλά ήταν η ομάδα μου και στην οποία είχα την τύχη, την ικανότητα και την ευλογία να υπηρετήσω τόσα χρόνια.
Το ΑΠΟΕΛ, δεν το σέβομαι απλά.
Είναι μέρος της οικογένειας μου και το αγαπώ, τελεία!
Μπορεί για τις αρχές και τις αξίες που έχω σαν άνθρωπος να ευθύνονται ο πατέρας μου και η μητέρα μου με την ανατροφή μου, αλλά την αξία μου την οφείλω στο ΑΠΟΕΛ.
Εδώ έμαθα ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως έχτισα χαρακτήρα, έπεσα ξανασηκώθηκα και έμαθα πως γίνεσαι νικητής με ταπεινότητα, περηφάνια και χωρίς δικαιολογίες.
Ονειρεύτηκα να πετύχω σαν ποδοσφαιριστής, το πίστεψα και το πέτυχα.
Ονειρεύτηκα να παίξω στο ΑΠΟΕΛ και να μεταγραφώ στην Ελλάδα, το πίστεψα και το πέτυχα.
Ονειρεύτηκα τίτλους και Ευρωπαϊκές επιτυχίες και τα πήρα, ναι μεν πιστεύοντας σε αυτά αλλά τελικά τα πήρα πολλαπλάσια από όσα τολμούσα να ονειρευτό.
Και αυτά στην ομάδα που είχα την ευλογία να είμαι οπαδός. Περισσότερο από Όνειρο!
Εν τούτοις, ο πρώτος και σημαντικότερος στόχος που είχα ξεκινώντας το ποδόσφαιρο είναι να καταφέρω να αγωνίζομαι και για αυτό θυσίασα τότε τα πάντα.
Να γίνω ποδοσφαιριστής.
Αυτός ο ίδιος στόχος παραμένει και σήμερα και αυτό λέω με περηφάνια γιατί μέσα μου νιώθω να κυριαρχεί το ίδιο πάθος και όρεξη να αγωνίζομαι.
Κάθε προπόνηση είναι σημαντική και μου δίνει χαρά και ικανοποίηση γιατί κάνω το καλύτερο επάγγελμα στον κόσμο.
Το νιώθω καθημερινά και είμαι ευγνώμων.
Αλλά αυτό το επάγγελμα δεν θα ήταν τίποτα χωρίς την προετοιμασία και τη συμμετοχή σε αγώνες είτε σαν βασικός, είτε σαν αλλαγή, είτε στον πάγκο βοηθώντας την ομάδα.
Το σώμα μου βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση που δεν ήρθε ο χρόνος να εγκαταλείψω το ποδόσφαιρο, όσο και αν μου αρέσει και από άλλα πόστα που κάποια στιγμή θα ήθελα να υπηρετήσω.
Αυτή η στιγμή όμως δεν ήρθε.
Γι' αυτό και πήρα μια τρομερά δύσκολη απόφαση.
Γιατί στην ηλικία που βρίσκομαι η απραξία φέρνει το τέλος πιο νωρίς.
Έχω αποδείξει πόσο υπομονετικός και αφοσιωμένος είμαι.
Πάντα διεκδικούσα τη θέση μου στην ομάδα και πίστευα σε αυτήν και τις περισσότερες φορές δικαιωνόμουν για την επιμονή μου.
Εφόσον όμως, μετά από αρκετό καιρό είδα ότι στην ομάδα που αγαπώ δεν θα μπορούσα να έχω χρόνο συμμετοχής, γιατί η ομάδα προχωρά και στηρίζει τα παιδιά που το έχουν ανάγκη για να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο με περισσότερες επιτυχίες, ήρθε η στιγμή με αξιοπρέπεια να αποχωρήσω για να αγωνιστώ για όσο ακόμα αντέχω.
Το αν είναι σωστό ή λάθος το έχω συζητήσει με ανθρώπους που θα μπορούσαν να με επηρεάσουν στην απόφαση μου αλλά και με τρίτους που ήθελαν να μου πουν την άποψη τους.
Το σημαντικό για μένα σε όλες τις περιπτώσεις είναι ότι μετά από μια μικρή κουβέντα και λέγοντας τη δική μου θέση κατανοούν όλοι ότι αυτό πρέπει να κάνω.
Απ' εκεί και πέρα πιστεύω ότι οι πράξεις μου και η παρουσία μου στα γήπεδα θα αποδείξουν αν τελικά εκτίμησα σωστά τα δεδομένα μου.
Νιώθω πως όμως σίγουρος για την απόφαση μου, έστω και αν ήταν η πιο δύσκολη στην καριέρα μου.
Όταν υπέγραψα Ιούνιο του 2017 είχα πει στον πρόεδρο ότι θα αποχωρήσω πριν ολοκληρωθεί το συμβόλαιο αν δεν καταφέρω να αγωνίζομαι, γιατί ο λόγος που ζητούσα δύο χρόνια συμβόλαιο δεν ήταν ο εφησυχασμός, το βόλεμα ή η σύνταξη.
Ευχαριστώ τον πρόεδρο και τον προπονητή και όσους είναι κοντά στην ομάδα για την κατανόηση και το σεβασμό που μου έδειξαν τις τελευταίες δύσκολες βδομάδες.
Δεν ήθελα με αυτό τον τρόπο το τέλος μου στο ΑΠΟΕΛ και ναι ήταν ένα από τα όνειρα μου να ολοκληρώσω την καριέρα μου σε αυτή την ομάδα.
Για λόγους που θα τους ανακαλύψω στην πορεία δεν θα γίνει αυτό εφικτό αλλά είμαι βέβαιος ότι οι λόγοι έχουν να κάνουν περισσότερο με την περαιτέρω εξέλιξη μου σαν άνθρωπος, ποδοσφαιριστής αλλά και ειδικότερα άνθρωπος που μελλοντικά πιθανότατα θα ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο.
Δεν φοβάμαι την πρόκληση που έχω μπροστά μου, αντίθετα έχω αρκετά κίνητρα για να μου δώσουν την ώθηση που χρειάζομαι».

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ...
Τα ευχαριστώ μου μπορούν να πάνε από τον κύριο Αντωνάκη μέχρι τον κύριο Τραμετζάνι, αλλά δεν είναι η ώρα να σταματήσω το ποδόσφαιρο για να επιχειρήσω κάτι τέτοιο.
Το κάθε πράμα στην ώρα του.
Η ομάδα είναι διατεθειμένη να συμμετέχει σε αγώνα με φιλανθρωπικό χαρακτήρα για την ολοκλήρωση της καριέρας μου όταν έρθει η ώρα και αυτό είναι και δική μου επιδίωξη και ευχαριστώ.
Αύριο όμως, σε μια σημαδιακή και ξεχωριστή μέρα για μένα, στα γενέθλια εμένα και της κόρης μου θα αποχαιρετίσω αγωνιζόμενος (πιστεύω!!!) όσο κόσμο θα παρευρεθεί στο γήπεδο.
Για τέλος, θέλω να ζητήσω την κατανόηση όλου του φίλαθλου κόσμου στην Κύπρο για την απόφαση μου να μην αγωνιστώ εναντίον του ΑΠΟΕΛ στη συνέχεια της καριέρας μου.
Ποτέ δεν μου άρεσε να χαϊδεύω αυτιά και ούτε πρόκειται να το κάνω τώρα για σκοπούς εντυπώσεων.
Το σκέφτηκα αρκετά και το συναίσθημα σε αυτή την περίπτωση νίκησε τον επαγγελματισμό.
Τόσα χρόνια τα συνδύαζα και μου ήταν πιο εύκολο.
Μου είναι όμως αφάνταστα δύσκολο έως αδύνατο να βρεθώ για οποιοδήποτε επίσημο αγώνα αντιμέτωπος με την οικογένεια στην οποία έζησα τόσα.
Γι'αυτό θεωρώ πιο σωστό απέναντι σε όλους να το ξεκαθαρίσω από τώρα με την ελπίδα να γίνει σεβαστό και κατανοητό τόσο αγνά και ξεκάθαρα.

ΧΑΙΡΟΜΑΙ...
Χαίρομαι και νιώθω περήφανος για κάθε στιγμή που πέρασα σε αυτά τα αποδυτήρια και το ίδιο νιώθω και για αυτό τον αποχαιρετισμό.
Χωρίς παράπονο, μόνο θετικά και αποφασιστικά γιατί έτσι έχω μάθει σαν άνθρωπος να παίρνω ότι έρχεται στη ζωή.

Στο επανιδείν ΑΠΟΕΛ».

Στην συνέχεια ο Νεκτάριος απάντησε ερωτήσεις δημοσιογράφων:

ΕΡ. Ξεχωριστές στιγμές...
«Ξεχωρίζω τη συμμετοχή στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά μέσα μου ξεχωρίζω τον σεβασμό.
Δεν ήμουν ποτέ ο πιο βασικός παίκτης αλλά ήμουν χρήσιμος.
Το να κερδίσω τον σεβασμό είναι πολύ σημαντικό».

ΕΡ. Σημαντικές στιγμές..
«Το πέναλτι με τη Λυόν λόγω της σημαντικότητας του.
Ένα έντονο παιχνίδι 2008-09 που πήραμε πρωτάθλημα ένα παιχνίδι με την Ομόνοια με τον κύριο Γιοβάνοβιτς.
Ήταν ένας σταθμός για το ΑΠΟΕΛ εκείνο το παιχνίδι».

ΕΡ. Προπονητές...
Είχαμε μεγάλη συνεργασία με τον κύριο Γιοβάνοβιτς αλλά και με τον κύριο Δώνη.
Ήταν δύο προπονητές που με σημάδεψαν.
Ο Γιοβάνοβιτς ήταν μια τεράστια προσωπικότητα.
Ο τρόπος που το διαχειριζόταν ήταν μοναδικός.
Πέρασαν πολλοί προπονητές που είχαμε εξαιρετική συνεργασία.
Και ο κύριος Κρίστιανσεν το ίδιο.
Και ο κύριος Τραμεζάνι μέσα από τις προπονήσεις και τα παιχνίδια, έχεις πάντα να πάρεις κάτι από αυτό».

ΕΡ. Για Δόξα..
«Ήταν προϋπόθεση αν αποχωρούσα από το ΑΠΟΕΛ δεν θα πάω σε ανταγωνιστική ομάδα.
Έχει βγει προς τα έξω ότι θα παίζω στη Δόξα όμως προς το παρόν είμαι στο ΑΠΟΕΛ».

ΕΡ. Το μετά...
«Για το τι θα ακολουθήσω μετά όταν έρθει εκείνη η στιγμή θα τα πούμε.
Όταν έρθει η στιγμή.
Προς το παρόν το κρατάω για μένα».

ΕΡ. Για ΛΟΡΙΣ και το πέναλτι...
«Τότε ήμασταν όλοι θετικοί.
Ήταν σημαντικό πως μπήκε το γκολ και προχώρησε η ομάδα».

ΕΡ. Συναισθήματα...
«Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα.
Νιώθω πολύ γεμάτος.
Κλείνει ένας κύκλος κι ανοίγει ένας άλλος».

ΕΡ. Ευχή στον Πρόεδρο..
«Να τα εκατοστήσει στο ΑΠΟΕΛ».

-Στην αίθουσα βρέθηκαν και οι αρχηγοί του ΑΠΟΕΛ.